Trainingskamp JO13 en JO11: één groot feest
Na een succesvolle editie van de (toenmalige) JO-12 vorig jaar op de camping in Westbroek besloot het JO-13 team dit jaar weer een heus trainingskamp te organiseren. Omdat de JO-11 dit ook een leuk idee vond en omdat we trainer Richard “delen” werd het plan gemaakt om een gezamenlijk weekend te organiseren.
Dit keer was onze eigen club de locatie. Er werd een commissie gevormd met ouders van beide teams. Mary, Jannet, Henriette, Mark, Diane, Nelleke en Jolanda gingen voortvarend aan de slag.
Ik denk dat ik nu al kan verklappen dat het een succesvol weekend is geweest. Het was best lang voor sommige kinderen (en ouders…), er is veel gesport, weinig geslapen en veel lol gemaakt. De twee teams trokken apart hun plan maar er werd zeker ook samen opgetrokken en de sfeer onderling was erg leuk.
De zaterdag begon voor de JO-11 al om 9:00 met de derde en laatste bekerwedstijd in de poule tegen Breukelen. Na de zware wedstrijd van vorige week – nipt met 4-2 verloren tegen Victoria – wisten we al dat dit de laatste pot voor de beker zou zijn dit seizoen. Met de eerdere uitslagen leek het er vooraf op dat de teams gelijkwaardig zouden kunnen zijn maar het werd een eclatante 17-2 waarbij bijna iedereen heeft gescoord en er lustig op los werd gedribbeld met her en der vlijmscherpe passjes.
Daarna had de JO-13 ook nog een thuiswedstrijd. Tegen een heel goed VRC werd er 1-7 verloren. Dit team speelde vorig seizoen hoofdklasse in de 9v9 competitie en omdat ze niet wisten hoe ze het op het grote veld zouden doen zijn ze wat lager ingedeeld. Dat is volgens ons niet nodig . VRC speelde goed verzorgd voetbal en al onze pijnpunten kwamen probleemloos naar voren. Dat is prettig voor de start van het seizoen in de eerste klasse, en daarmee dus een hele leerzame en zinnige wedstrijd.
Om 12:30 uur begon het programma van het trainingskamp met de ontvangst van alle spelers (en ouders) en werd meteen de slaapzaal ingericht. Matjes werden neergelegd, luchtbedden opgeblazen; sommige met de hand, voor de meer gelukkigen onder ons kon dat automatisch. Strategische posities op de grond werden bediscussieerd en bij de ouders die bleven slapen ging het dan vaak over wie er zou gaan snurken.
Voor de training begon was er nog een grote lunch klaargezet. Daarna was het naar het veld en aan de bak!!! De twee teams werden door elkaar gehusseld en er werden vijf teams van vijf spelers geformeerd die allemaal tegen elkaar moesten spelen. In potjes van 20 minuten ging het er af en toe lekker fel aan toe maar de JO-13 hield erg goed rekening met de jongere JO-11 spelertjes. Dat was klasse van ze!
Rond 5 uur was de training afgelopen en werden de voorbereidingen voor het avondeten getroffen. De kinderen gingen lekker van alles doen; even liggen, beetje hangen maar de meeste gingen weer naar het veld om een beetje te ‘pielen’. Voetballen kun je ten slotte niet lang genoeg doen.
De pannenkoeken- crew bestaande uit diverse ouders nam hun posities buiten in en bleken “op 1 lijn” te spelen. Deze opstelling deed wat wenkbrauwen fronzen. Maar het moet gezegd worden; na een wat stroeve start schoot de productie werkelijk omhoog in sneltreinvaart. De schattingen lopen uiteen maar er zijn denk ik tussen de 200 en 250 pannenkoeken gebakken.
Daarna was het weer even een rustmoment. De ouders gingen een beetje opruimen en de kinderen gingen weer lekker van alles doen; even liggen, beetje hangen maar de meeste gingen weer naar het veld om beetje te ‘pielen’. Toen de schemering inviel was het tijd voor de dropping ! Met een aantal auto’s werden er kleine groepjes met meerdere begeleiders ergens in een weiland in Loosdrecht afgezet. Ik kan natuurlijk alleen voor ons groepje spreken maar het was me een barre tocht ! Door de mist en nat gras, koeienstront, wilde blèrende schapen, diverse slootjes en hekken waar overheen moest worden geklauterd, paarden die niet opzij wilden gaan en een wat verwilderde vrouw met een handstofzuiger in d’r hand (vraag het me niet…) die ons behoorlijk liet schrikken. Maar we kwamen rond half 11 gelukkig toch weer veilig aan bij VIOD waar de ergste schrik werd weggenomen met een drankje, een chippie en een paar warme snackjes.
De avond ging verder erg gezellig. Een aantal kids ging even kort liggen om weer even op te laden, er werd tikkertje gedaan, gebabbeld en er werd voetbal gekeken. De JO-11 lag iets eerder op 1 oor gevolgd door de meeste kinderen van JO-13. De dames en een paar heren maakten het wat later maar toen de trainer vriendelijk maar dwingend aangaf er nu toch echt genoeg van te hebben was het eindelijk stil (op wat gesnurk na…)
Zondag 7:30. Oei, de wekker. Met muziek werd iedereen uit bed getrommeld en was het tijd voor de ochtendwandeling. Daarna: Pannenkoeken!! Naast brood, werd het restant van de avond vakkundig door de dames en heren weggewerkt. En dat was een goed bodem voor een pittige ochtendtraining.
In 2 uur werd er van alles gedaan: estafette wedstrijdjes met slalommen, poortje schieten, opdrukken als poortje gemist was en terug sprinten met de bal. 5 zware wedstrijdjes en een finale waarbij een afvaardiging van de JO-13 de uiteindelijke winnaar was. Rondo’tjes en afwerken op goal waren de overige oefeningen. Er werd afgesloten met een partijtje. De energie bleek er (in ieder geval bij JO-11) begrijpelijk wel een beetje uit te zijn dus iets voor 12 uur sloten we het sporten af.
De ouders die nog kwamen kijken, al de begeleiders en de kinderen werden nog getrakteerd op heerlijk gebakken cakes en taarten en dat was het einde van het trainingskamp.
Zoals ik in het begin al verklapte: ik denk dat het een succes was en aan de reacties die ik in ieder geval heb gehoord vonden meer ouders en kinderen dit. Het was een lang weekend en stiekem best vermoeiend maar als de kinderen hebben genoten dat is het dat allemaal waard.
Rest mij alleen nog iedereen heel erg te bedanken voor het regelen en mogelijk maken van dit trainingskamp. De commissie natuurlijk bedankt maar ook alle ouders die hebben geholpen op het veld, de pannenkoeken-crew, de cake-bakkers, de slaap-ouders, de ouders die hielpen opruimen en dweilen en natuurlijk Richard die het trainingsprogramma leuk in elkaar heeft gezet. En ook de kinderen natuurlijk ook voor de gezellige sfeer naar elkaar toe tussen de twee teams !
En dan was er op het eind nog een kleine verrassing:
Rimmert had met alle gemaakte foto’s en opnames heel snel een mooi filmpje* gemaakt, zie onder. Dit geeft een heel leuk beeld van het kamp. .
Door: Giovanni de Mas
(*) ivm de privacywet is vooraf aan alle ouders gevraagd of deze beelden op de website mochten worden gezet. Niemand had daar bezwaar tegen.